مقاله 38: «گلس» و مسئله اخلاق: نگاهی به گجت جدید گوگل

با دوست تان نشسته اید و با خوشحالی از هر دری سخنی به میان می آورید، و بدون حضور اغیار پشت سر دوستان دیگر، و حتی رئیس تان، صحبت می کنید. از این که در چنین فضای صمیمی سیر می کنید بسیار لذت می برید. تنها چیزی که تا اندازه ای ذهن شما را مشغول کرده این است که دوست تان عینکی به چشم دارد که چندان به عینک های معمولی شبیه نیست. می دانید که چشمانش ضعیف نیست ولی با این حال نمی توانید تعجب خود را از عینک او پنهان کنید. صحبت از یک اصطلاح فنی می شود و وقتی برای فهم معنای آن قصد دارید سراغ کامپیوترتان بروید دوست تان تاکید می کند که نیازی به روشن کردن کامپیوتر نیست و او هم اکنون برایتان این واژه را در اینترنت جست و جو می کند. در حالی که او هنوز از جای خود تکان نخورده به جایی خیره می شود و معنای واژه را به شما می گوید. گردی چشمان وقتی بیشتر می شود که او صدای صحبت های خودمانی شما را که چند لحظه قبل درباره رئیس تان گفته بودید برای شما پخش می کند و حتی می گوید اگر دوست داشتید می تواند فیلم آن را به شما بدهد. در اینجاست که اندکی نگران می شوید و متوجه می شوید هر آتشی هست زیر سر آن عینک نسبتا غیرمعمولی است. دوست تان شما را بیش از این معطل نمی گذارد و می گوید به تازگی یک عینک گوگلی خریده است و تقریبا همه کارهای کامپیوتر و موبایل را با آن انجام می دهد.

عینک گوگل (یا گوگل گلس) Google Glass گجت جدیدی است که شرکت گوگل ساخته و فروش نخستین نمونه های آن را آغاز کرده است. این دستگاه که به صورت یک عینک است شامل امکاناتی چون دوربین ضبط صدا و تصویر، دریافت و پاسخ به تماس های تلفنی، و صفحه ای برای اتصال به اینترنت و جست و جو در آن است. قیمت آن تقریبا 1500 دلار است و برای استفاده ابتدا باید آن را به تلفن همراه خود هماهنگ کنید در غیر این صورت فقط می توانید با آن فیلم و عکس بگیرید. (برای اطلاع بیشتر درباره این عینک و ديدن نمونه هايي از تصاوير آن به اينجا مراجعه کنید)

از جنبه های فنی  این محصول جالب و جذاب گوگل که بگذریم و ربط چندانی به بحث ما ندارد، چند سوال مطرح می شود که موضوع بحث این مقاله نیز هست. سوال ها از این قرار است: وضعیت گوگل گلس از نظر اخلاقی چگونه است؟ آیا این فناوری اصول اخلاقی را می تواند نقض کند؟ برای پیشگیری از این امر چه کارهایی انجام شده یا باید بشود؟ آیا شرکت سازنده (و کلا سازندگان ابزارهای اطلاعاتی و ارتباطاتی) موظف اند برای این محصول (و دیگر محصولات خود) پیوست نگاری اخلاقی داشته باشند؟ اگر از این ابزارها استفاده غیراخلاقی شد چه کسی پاسخگو و مسوول است؟ کسانی که از این راه متضرر شده اند چگونه می توانند از حقوق خود دفاع نمایند؟

 در راستای موارد فوق، چند بحث به نظر می رسد که در این مقاله مطرح می شود با این امید که اخلاق پژوهان و اخلاقی اندیشان جامعه ما در این موارد فعال تر و سریع تر وارد میدان شوند و به غنی شدن ادبیات اخلاقی و فلسفی جامعه مان یاری رسانند.

  1. مدام باید فناوری را از منظر اخلاق رصد کرد. عینک گوگلی گر چه یکی از جدیدترین پدیده های دنیای فناوری اطلاعات است ولی بی تردید آخرین آنها نیست. جذابیت های این عرصه و منافع بی شمار آن (و البته اشتهای سیری ناپذیر کاربران) همواره شرکت های فعال در این زمینه را به رقابت بیشتر و ساخت ابزارهای جدید تشویق می کند. هر یک از این ابزارها هم، از منظر بحث های اخلاق و فلسفه اخلاق، موضوع ها، سوال ها، ابهام ها و مسائل اخلاقی جدیدی را ایجاد می کنند. به همان اندازه که نمی توان اصل تولید و استفاده از این فناوری ها را انکار کرد از مسائل اخلاقی ای که ایجاد می کنند نیز  نمی توان چشم پوشید. بنابراین مدرسان، محصلان و محققان اخلاق همواره باید به رصد این موضوع ها بپردازند و برای کاستن از پیامدهای غیراخلاقی آنها چاره اندیشی نمایند.
  2. گلس به «ما» هم مربوط است. با توجه به نفوذ سریع فناوری در زندگی انسان امروز باید منتظر بود که حتی با وجود تحریم هایی که کشورمان با آن مواجه است به زودی در کشور خودمان هم شاهد استفاده از این ابزار باشیم. بنابراین نمی توان این محصولات و پیامدهای اخلاقی و حقوقی آن را مربوط به کشورهای دیگر دانست، بلکه بایستی به عنوان یکی از مسائلی که به جامعه ما هم مربوط می شود آن را مورد بررسی و تحلیل قرار داد. دراین زمینه ها بایستی فعال بود نه منفعل. انشاءالله روزی فرابرسد که پیش از وارد شدن هر محصولی به کشورمان، ابتدا مسائل و مباحث فرهنگی، فلسفی و اخلاقی آن مورد بررسی جدی اندیشوران کشورمان قرار گرفته باشد و افراد جامعه ما با آمادگی هر چه بیشتر به سراغ ابزارهایی چون گوگل گلس بروند.
  3. از فناوری هم باید مطالبه اخلاقی داشت. بحث ها و اعتراض های اخلاقی و حقوقی در مورد گوگل گلس خیلی زود شروع شد. تا جایی که چند تن از نمایندگان کنگره آمریکا با نوشتن نامه ای به شرکت گوگل به طرح هشت سوال درباره چاره اندیشی این شرکت برای پیشگیری از نقض حریم خصوصی و به خطر افتادن امنیت افراد توسط این عینک ها پرداختند و از گوگل خواستند در این باره توضیح دهد (منبع). در برخی رسانه ها نیز این عینک از منظر اصول اخلاقی و حقوقی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و شرکت گوگل نیز وادار شد یادآور شود که این شرکت به جزییات حقوقی مربوط به این مسئله توجه زیاد داشته است و گفته که به هر حال تکنولوژی های جدید همواره با مشکلاتی از این دست مواجه خواهد بود (منبع).  مجموعه انتقادها به گوگل و واکنش این موسسه نشان می دهد که اگر مطالبه اخلاقی از سوی جامعه به طور جدی پیگیری شود سازندگان فناوری ها هم آن را جدی می گیرند.
  4. چه اصول اخلاقی از سوی گلس ممکن است نقض شود؟مهم ترین دغدغه های اخلاقی و حقوقی که درباره عینک گوگلی مطرح شده عبارت است از نقض حریم خصوصی افراد اعم از کاربران خود عینک و دیگر افراد جامعه که در برابر آن قرار می گیرند، همچنین به خطر افتادن امنیت جامعه، جاسوسی، و سوءاستفاده از این عینک برای تهدید یا اخاذی از دیگران. به همین خاطر است که هم اکنون در برخی از کافی شاپ ها ورود با این عینک ممنوع شده و دایره ممنوعیت آن رو به گسترش است (منبع). از جمله چیزهایی که می تواندبه مشکلات اخلاقی استفاده از این عینک ها دامن بزند این است که مخاطب متوجه نمی شود که کاربر عینک در حال گرفتن فیلم یا عکس یا ضبط صدای اوست. طبیعی است که به مرور زمان و با پیشرفته شدن نرم افزاری و سخت افزاری این گجت، مسائل و مشکلات اخلاقی آن نیز گسترده تر خواهد شد.
  5. هر محصولی باید یک «پیوست نگاری اخلاقی» هم داشته باشد. نمی دانم امروزه شرکت های سازنده ابزارهای اطلاع رسانی، مانند گوگل، آیا مشاورانی در حوزه اخلاق دارند یا خیر. با توجه به مخاطرات جدی ای که این گونه ابزارها از جهت نقض اصول اخلاقی دارند و هزینه های کلان و گاه غیرقابل جبرانی که از منظر اخلاقی می توانند بر جامعه تحمیل کنند به نظر می رسد لازم است هر شرکت و موسسه ای با بهره گیری از صاحب نظران عرصه اخلاق، محصولات خود را از نظر تضمین امنیت اخلاقی کاربران نیز بیمه کند.
  6. فایده های بررسی مواردی چون گوگل گلس به عنوان یک موضوع اخلاقی و فلسفی. اساتید و دانشجویان اخلاق و فلسفه در کشور ما می توانند گوگل گلس را به عنوان یک «بررسی موردی» در باب مباحث جدید در اخلاق کاربردی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. این تمرینی برای دانشجویان و طلاب هم خواهد بود که چگونه می توانند با یک موضوع جدید مواجهه اخلاقی و فلسفی، و حتی فقهی، داشته باشند. توجه داشته باشیم که اگر امروز در برخی کشورها مباحث اخلاقی و فلسفی ارتباطی جدی و کاربردی با موضوعات جامعه دارد و به نوعی فلسفه در زندگی مردم تا اندازه زیادی جریان و سریان دارد به این علت است که آنان حتی المقدور خود را در مباحث معمول کلاسیک فلسفه و در دپارتمان های فلسفی محصور ومحبوس نمی کنند. سعی می کنند اصول و قواعد کار را در کلاس بیاموزند ولی موضوع و مباحث را از جامعه بگیرند. ثمره این کار آن است که اولا رشته فلسفه پویایی و شادابی خود را حفظ می کند ثانیا تدریس و تحصیل فلسفه به صورت یک لذت و فعالیت جذاب علمی در می آید نه حفظ کردن یک سری اصطلاحات و مفاهیم که گاه موجب خستگی استاد و دلزدگی دانشجو می شود، ثالثا موجب نگارش کتاب ها، مقاله ها و رساله های فلسفی و اخلاقی می شود و راه را برای تاملات و تتبعات بیشتر باز می کند. پویا کردن فضای فلسفه خوانی یکی از نکته هایی است که به نظر می رسد در نظام آموزشی فلسفه ما آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.  
  7. چگونه گوگل گلس را از منظر اخلاقی بررسی کنیم؟ برای این که بتوان مواردی چون گوگل گلس را در زیر ذره بین فلسفه و اخلاق قرار داد لازم است نخست توانایی هایی و کاربردهای چنین وسیله ای به خوبی شناخته شود، سپس از سوال ها و ابهام هایی که از منظر اخلاقی درباره این کارکردها هست مطرح شود و در نهایت برای پاسخ یابی پرسش های فوق اقدام گردد. این فرایند می تواند منجر به طراحی یک نظریه اخلاقی با محوریت یک موضوع مشخص شود.

مطالب مرتبط:

درباره شیوه نگاه فلسفی به موضوعات قبلا مطالبی با عنوان « چرا به دانشجویان فلسفه،  ماهی گیری یاد ندهیم؟» در وبلاگ درج شده است. در صورت تمایل آن را در اینجا مطالعه کنید.

جزوه فلسفه اخلاق

براي دانلود بخش دوم جزوه فلسفه اخلاق به ادامه مطلب مراجعه فرماييد.

ادامه نوشته

ای آروزی آرزو...

سال گذشته به مناسبت «لیله الرغائب» یا شب آرزوها مطلبی را در وبلاگ گذاشتم به عنوان «شب آرزو و صبح امید». در صورت تمایل آن را در اینجا بخوانید.

برای همه شما آرزوی آرزوهای خوب و استجابت دعاهای خیر دارم. امیدوارم همه ما برای همدیگر آروزی نیکبختی و شادی و سلامت و عاقبت خیر داشته باشیم، تا خدای بزرگ نیز این آرزوها را برآورده کند. این گونه آرزوها نه تنها بر جوانان که بر بزرگسالان هم عیب نیست بلکه به کلی حسن است.

ای آرزوی آرزو آن پرده را بردار زو

من کس نمی‌دانم جز او مستان سلامت می‌کنند

ای ابر خوش باران بیا وی مستی یاران بیا

وی شاه طراران بیا مستان سلامت می‌کنند

حیران کن و بی‌رنج کن ویران کن و پرگنج کن

نقد ابد را سنج کن مستان سلامت می‌کنند (مولوی)

مقاله 37: اخلاق؛ مطالبه مغفول شهروندان و برنامه مهجور نامزدها


در عالم سیاست افرادی که خود را برای حضور در پست های مدیریتی و سیاستگذاری جامعه نامزد می کنند قاعدتا باید از فرصت های پیش از انتخابات استفاده کرده و برنامه ها و سیاست های آینده خود را در زمینه های مختلف اعلام کنند تا انگیزه شهروندان برای رای دادن به خود را تقویت کنند. این امر درباره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به گونه ای پررنگ تر به چشم می خورد.  اعلام برنامه ها و سیاست ها البته امری است درست و لازم، گر چه تا آنجا که نگارنده متوجه شده است در جامعه ما ارائه برنامه مدون، منسجم و مشخص از سوی نامزدهای انتخابات چندان جدی گرفته نشده است ولی در بین همین میزانی هم که آنان در سخنرانی های انتخاباتی خود اعلام می کنند یک برنامه مشخص برای رشد و تعالی اخلاقی جامعه به طور روشن به چشم نمی خورد. به عبارت دیگر، هر چند نامزدها کم وبیش اعلام می کنند که مثلا برای بهبود وضعیت اقتصادی جامعه یا ارتباط با کشورهای دیگر چه برنامه هایی دارند ولی درباب اخلاق نه از سوی شهروندان چندان مطالبه ای انجام می شود نه خود نامزدها توجه چندانی به آن می نمایند. از این رو می توان اخلاق را مطالبه مغفول شهروندان و برنامه مهجور نامزدها نامید. این البته به معنای آن نیست که خدای ناکرده اخلاق نزد نامزدها یا شهروندان مهم نیست بلکه ناظر به آن است که نامزدها معمولا در این زمینه برنامه های لازم را یا ندارند یا اعلام نمی کنند. ناگفته  نماند برخی کاندیداها گاهی اجمالا اشاراتی به مسئله اخلاق دارند ولی این امر به صورتی نیست که نشان دهد به طور مدون و برنامه ریزی شده طرحی درباره رشد اخلاقی جامعه دارند.

به هر حال، درباره این مطالبه مغفول، چند نکته به نظر می رسد:

  1. رشد اخلاقی، یک نیاز عمومی است. کسی که خود را نامزد پست مهمی چون ریاست جمهوری می کند در واقع متعهد شده است که زندگی فردی و اجتماعی افراد جامعه را از هر جهت و در حد توان و بر اساس موازین قانونی سامان و بهبود بخشد. رشد و تعالی اخلاقی نیز یکی از مهم ترین نیازهای جامعه است که باید مورد توجه چنین فردی قرار گیرد. از این رو بی توجهی به این موضوع، در واقع بی توجهی به بخشی از وظایفی است که یک مدیر ارشد جامعه بر عهده گرفته است. این سخن البته به معنای آن نیست که دیگر افراد و نهادهای موجود در جامعه مسوولیتی درباره رشد اخلاقی جامعه ندارند، ولی در اینجا سخن بیشتر متمرکز است بر وظایف و مسوولیت های کسانی که در صدد عهده  داری مناصب کلانی چون ریاست جمهوری هستند. بدیهی است که مدیران چه برای برنامه ریزی چه برای اجرای برنامه های خود درباب تعالی اخلاقی جامعه می توانند، و باید، از همه امکانات و فرصت های موجود در جامعه استفاده نمایند.
  2. اخلاقی بودن افراد، به معنای بی نیازی از برنامه ریزی نیست. مقید بودن خود نامزدها و اطرافیان آنها به اخلاق، چه در هنگام تبلیغات انتخاباتی و چه بعد از انتخاب شدن، گرچه امری است لازم ولی، از منظر بحث حاضر، کافی نیست، بلکه آنان باید روشن نمایند که از منظر یک مدیر جامعه، که مسوولیت بهبود و رشد و پیشرفت جامعه را بر عهده دارد، چه برنامه هایی برای رشد اخلاقی جامعه دارد. این برنامه ها از سوی نامزدها باید به عنوان عهد و میثاقی بین آنان با مردم و خداوند تلقی شود و آنان خود را مقید به اجرای آن بدانند. یعنی نقض آن را نوعی نقض پیمان بدانند که امری غیراخلاقی و غیرشرعی است.
  3. بایستی از صاحبنظران کمک گرفت. لازم است نامزدها همان گونه که برای تدوین و اعلام برنامه ها و سیاست های خود در زمینه های اقتصادی و اجتماعی و مانند آن با افراد صاحب نظر مشورت می کنند درباب برنامه های اخلاقی خود نیز از افراد آشنا با مباحث عملی و نظری اخلاق بهره گیرند تا این برنامه ها از اتقان و پشتوانه نظری لازم برخوردار باشد.
  4. مردم در مطالبه گری اخلاقی نقش و مسوولیت دارند. مردم نیز به عنوان شهروندان جامعه سهم مهمی در مطرح شدن یا نشدن برنامه های نامزدها برای رشد و تعالی اخلاقی جامعه بر عهده دارند. تا آنجا که نگارنده متوجه شده است در بین پرسش هایی که مردم از از نامزدهای انتخاباتی می پرسند موارد مربوط به اخلاق چندان به چشم نمی خورد. تا وقتی که اخلاق به عنوان مطالبه جدی شهروندان از مدیران مطرح نشود، طبیعی است که نامزدهای مدیریت جامعه هم خواسته یا ناخواسته، توجه چندانی به آن نخواهند داشت. بنابراین، نباید از سهم بسیار مهم آحاد افراد جامعه در این زمینه غافل شد و انگشت مسوولیت را فقط متوجه نامزدها کرد.
  5. تعالی اخلاقی،  جزو اهداف کلان جامعه دینی است. اهمیت توجه به رشد و تربیت اخلاقی جامعه از چند جهت است. یکی این که در یک جامعه اسلامی و در حکومت دینی، اهداف و سیاست های کلان کارگزاران و مدیران باید ناظر به اهداف دین باشد و از آنجا که رشد اخلاقی جامعه و «تتمیم و تکمیل مکارم اخلاقی» یکی از اهداف کلان دین است باید این موضوع مهم ترین یا یکی از مهم ترین - هدف نامزدهای انتخابات به عنوان کسانی که در صدد مسوولیت پذیری در یک جامعه دینی هستند هم باشد و آنها برنامه های خود را در این زمینه اعلام کنند؛ همانطور که ملزم هستند برنامه های خود را در زمینه های دیگر، مثل رشد اقتصادی و سیاسی هم اعلام کنند تا مردم از روی آگاهی به آنان رای دهند.
  6. رشد اخلاقی موجب پیشرفت در زمینه های دیگر می شود. علت دیگر اهمیت و لزوم برنامه ریزی و توجه مدیران کلان جامعه به  امر اخلاق آن است که با توجه به ارتباط وثیق بین اخلاق و دیگر حوزه های زندگی انسان، به هر اندازه مدیران و شهروندان جامعه از رشد اخلاقی بالاتری برخوردار شوند به ایفای وظایف و مسوولیت های خود در زمینه های دیگر عنایت و توجه بیشتری خواهند داشت و این امر در نهایت موجب پیشرفت جامعه در عرصه های دیگری چون اقتصاد، سیاست و امنیت می شود. یک مدیر یا کارمند متخلق به اخلاق، معمولا سعی می کند وظایف خود را بهتر انجام دهد و با مخاطبان خود مسوولانه تر برخورد نماید. بنابراین، موفقیت دولت در ارتقای وضعیت اخلاقی جامعه، موجب موفقیت او در دیگر عرصه ها می شود، و عکس این امر هم البته صادق است. لذا، از منظر بحث حاضر، می توان گفت بین رشد شاخص های اخلاقی جامعه با بهبود دیگر شاخص ها ارتباط مستقیم وجود دارد.
  7. موفقیت در تربیت اخلاقی، یکی از شاخص های ارزیابی مدیران است. با توجه به این که اخلاق و معنویت و «قرب الی الله» از جمله اموری است که نظام اسلامی به عنوان اهداف کلان خود در نظر گرفته است درخواست برنامه مدیران برای تعالی اخلاقی جامعه باید یکی از مطالبات نظام اسلامی از مدیران خود نیز باشد و هم مردم هم نظام در ارزیابی کارنامه کاری مدیران خود میزان موفقیت آنان در تربیت اخلاقی جامعه را به عنوان یک شاخص مهم در نظر بگیرند. این امر موجب می شود که نامزدهای انتخابات و مدیران آینده به این مسئله مهم بیش از پیش عنایت و توجه نمایند. هرچند به طور معمول نمی توان به طور دقیق و به گونه ای کمیت پذیر مشخص کرد که در یک دوره زمانی خاص، اخلاق چه اندازه در یک جامعه رشد کرده است ولی به هر حال هر دولتی می تواند در پایان دوره خود با بهره گرفتن از برخی شاخص ها به مردم گزارش دهد که وضعیت اخلاقی مدیران و مردم در دوره او از نظر اخلاقی چه تغییراتی کرده است. مثلا مشخص شود میزان رشوه گرفتن کارمندان یا آمار زندانیان مربوط به جرایم اخلاقی چه اندازه کاهش یافته است.
  8. توجه به نیازهای دیگر، نباید موجب بی توجهی به تعالی اخلاقی شود. حتی اگر مطالبات و انتظارات شهروندان از مدیران بیشتر ناظر به حوزه های دیگری چون اقتصاد باشد این امر نباید موجب بی توجهی یا کم توجهی نامزدها به تبیین و ارائه برنام های خود برای رشد اخلاقی جامعه شود. چرا که اولا برای افراد عادی معمولا نیازهای ملموس و فوری، مثل نیازهای اقتصادی، بیشتر مطرح است و آنان نگاه کلان به مسائل ندارند، ثانیا انتظار آن است که نامزدهای احراز مدیریت کلان جامعه، افرادی باشند که از منظری بالاتر و فراتر از نگاه های تک بعدی افراد عادی به مسائل بنگرند. این سخن البته به معنای مهم نبودن یا اولویت نداشتن نیازهای اقتصادی و مانند آن نیست.
  9. نخبگان و رسانه ها در مطالبه گری اخلاقی مسوولیتی بزرگ و نقشی موثر دارند. درباب تعالی معنوی و اخلاقی جامعه، نهادها و واحدهای تاثیر گذار جامعه، مانند رسانه ها و نخبگان، وظیفه ای بسیار سنگین و دشوار بر عهده دارند. اینان هم می توانند، و باید، مطالبه گری اخلاقی از نامزدها را مطرح کنند و هم می توانند به طور منصفانه و واقع بینانه به ارزیابی کارنامه مدیران در این زمینه بپردازند. این مسوولیت اگر به خوبی انجام پذیر و از پشتیبانی و همراهی شهروندان جامعه هم برخوردار شود، مسئله اعلام برنامه از سوی مدیران و نامزدها و عمل آنان به وعده های داده شده درباب اخلاق را در جامعه و در سپهر سیاسی و اجتماعی جامعه نهادینه می سازد.
  10. برنامه ها و سیاست های اخلاقی مدیران باید حتی المقدور جامع باشد. به نظر می رسد یک نامزد پست مدیریتی در جامعه اسلامی باید در طرح نامه خود برای تربیت و رشد اخلاقی جامعه، نگاهی جامع و شامل داشته باشد و اولا دیدگاه ها ثانیا برنامه های اجرایی خود را درباره اموری از این دست روشن نماید: 1. جای گاه اخلاق و رشد اخلاقی در بین برنامه ها و سیاست های او   2. جای گاه اخلاق به عنوان معیاری برای گزینش همکاران و همراهان خود 3. مهم ترین رذایل اخلاقی موجود در عرصه های مختلف جامعه و برنامه های وی برای کاستن از این رذایل 4. نسبت اخلاق با سیاست 5. چگونگی نهادینه شدن اخلاق در جامعه، بدون درافتادن شهروندان و مدیران به دام رذایل اخلاقی چون ریا، دروغگویی و تظاهر. البته این چند مورد به عنوان نمونه است. همان گونه که گفته شد یک نامزد یا مدیر برای برنامه ریزی سیاست ها و برنامه های خود جهت رشد اخلاقی جامعه باید از صاحبنظران آگاه و دلسوز و زمان آشنا در زمینه اخلاق و علوم وابسته به آن استفاده نماید.

پ ن:

1.       در مطلبی هم افق با بحث حاضر، نگارنده در مقاله ای به بررسی «چالش های اخلاقی فراروی کارآمدی حکومت دینی» پرداخته است. این مقاله هر چند هنوز منتشر نشده ولی در این پست می توانید بخشی از آن را مطالعه کنید.

2.      آن گونه که برخی خبرگزاری ها اطلاع داده اند درباره تبیین اخلاق انتخاباتی  به درخواست وزارت کشور، تیم اخلاق کاربردی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی حوزه علمیه قم، اقدام به  تدوین «منشور اخلاقی انتخابات در جمهوری اسلامی ایران» نموده است. این کار هر چند ارزشمند است ولی باید دید کسانی که مهم ترین مجری این ماجرا هستند، یعنی نامزدهای فعلی و مدیران بعدی، برای اجرایی کردن آن چه برنامه هایی دارند.


مقاله 36: براي طراحی «نظام اخلاقی اسلام درباره زنان» چه بايد كرد؟

گر چه مباحث مربوط به زنان كم وبيش در جامعه ما همواره مطرح است ولي فرارسيدن مناسبت هايي چون ولادت حضرت زهرا(س) موجب پر رنگ تر شدن آنها می شود. اينك ضمن تبريك این ولادت فرخنده، يكي از موضوع هايي كه به نظر مي رسد در جامعه علمي ما، به ويژه در حوزه هاي اخلاق و فلسفه اخلاق، درباره زنان  تااندازه اي مغفول مانده خدمت دوستان تقديم مي شود. اين موضوع عبارت است از لزوم تدوين «نظام اخلاقي مربوط به زنان». به نظر مي رسد مباحث مربوط به «اخلاق و زن» تا زماني كه در قالب يك نظام تعريف نشود از جامعيت و شمول و توجيه پذيري لازم برخوردار نخواهد شد.

تعریف: مقصود از نظام اخلاقي مربوط به زنان اين است كه همه مباحث اخلاقي كه مرتبط با زنان است در يك چارچوب و ساختار مدون و منسجم طراحي شود. مبناي نگرشي اين كار هم انديشه هاي اخلاقي اسلام و انديشمندان اسلامي درباره اخلاق زنان و مباحث اخلاقي مربوط به آنهاست. در چنين نظامي است كه هر بحثي درباره زنان و اخلاق مي تواند جايگاه لازم خود را پيدا كند و با مباحث و موضوع هاي ديگر همپوشاني ها و پيوستگي هاي لازم را به دست آورد.

اهمیت و ضرورت: با توجه به شخصيت و شان زن در نظام آفرينش و نقش بي بديل او در زندگي فردي و اجتماعي انسان ها و با توجه به حضور روزافزون زنان در عرصه هاي مختلف جامعه امروز ايران و جوامع ديگر، بررسي موضوع هاي مربوط به آنان از اهميت فراواني برخوردار مي شود. اين موضوع ها حوزه هاي مختلف زيستي، فرهنگي، اجتماعي، سياسي و مانند آن را در بر مي گيرد كه يكي از مهم ترين آنها حوزه اخلاق است.  بديهي است كه تلاش در اين عرصه بيش از هر كس ديگر بر عهده انديشوران عرصه فلسفه و اخلاق است، و طبيعتا انتظار اين است كه خود بانوان در اين زمينه پيش و بيش از ديگران تلاش كنند.

براي پاسخ گويي پيشاپيش به برخي از سوال هاي احتمالي بايد يادآور شويم كه بحث از نظام اخلاقی اسلام مربوط به زنان تکمیل نخواهد شد مگر این که این نظام درباره مردان هم مطرح و تبیین شود. لکن از آنجا که تمرکز این مکتوب بر زنان است حضور آنان در این نوشته پررنگ تر است.

بایسته ها: برای طراحی یک نظام اخلاقی مبتنی بر دیدگاه اسلامی درباره زنان، نکات گوناگونی است که باید مورد توجه قرار گیرد که برخی از آنها در این پست بیان می شود. جهت رعایت اختصار، درباره هر یک از این موارد توضیح کوتاهی ارائه می شود.

  1. امکان یا عدم امکان «اخلاق زنانه»: به این معنا که مشخص شود آیا اخلاق امری است فراجنسیتی یا این که می توان از اخلاق ویژه زنان (یا مردان) سخن به میان آورد و آن را در یک چارچوب مشخص تدوین نمود.
  2. نظام ارزشگذاری اخلاقی اسلام: لازم است روشن شود که مبانی و معیارهای ارزش گذاری اخلاقی در اسلام به طور کلی برای همه انسان ها، فارغ از جنسیت شان، و به طور خاص درباره زنان چیست.
  3. نگاه جامع به مسائل زنان: زن به عنوان یک انسان دارای نیازها، روحیات، و شاخصه های شخصیتی گوناگونی است که در مواردی با مردان مشترک و در برخی موارد هم متفاوت است. این مسائل ممکن است در عرصه اخلاق خود را بروز دهد. از این رو در تدوین نظام مند اخلاق زنانه نگر بایستی نگاهی جامع و شامل و چندبعدی به زنان داشت.
  4. شناخت و نقد نظریه های اخلاقی و فلسفیِ رقیب: نظام اخلاقی زنانه نگر اگر از منظر اسلامی تدوین شود طبیعتا نظریه های رقیبی خواهد داشت که هر یک برای خود مدعیات و ادله ای دارند. دیدگاه های اخلاقی غیردینی و غیراسلامی از این قبیل است. این دیدگاه ها می تواند در قالب نظریه های گوناگونی مطرح شود که از آن جمله است نظریه های اخلاقی فمینیستی. آشنایی واقع بینانه و نقد منصفانه این نظریه ها و دیدگاه ها نیز برای تدوین نظام اخلاقی و فلسفی اسلامی درباره زنان امری است لازم و ضروری.
  5. بررسی جدی دیدگاه فیلسوفان یا دیگر اندیشمندان اسلامی درباره زنان: برخی از اندیشمندان اسلامی، از فیلسوف و غیر فیلسوف، درباره اخلاق زنان و مباحث اخلاقی مربوط به زنان مباحثی را مطرح کرده اند. گردآوری و معرفی و در صورت لزوم، نقدو بررسی این دیدگاه ها، می تواند به نظام سازی اخلاقی درباره زنان از دیدگاه اسلام یاری رساند.
  6. تبیین مبانی انسان شناختی اسلام و جایگاه این موضوع در نظام اخلاقی مربوط به زنان: زن به عنوان یک انسان تحت نظام انسان شناسی اسلامی قرار می گیرد. از این رو در تبیین نظام اخلاقی مربوط به او بایستی این نظام را در ذیل یک نگرش کلان تر، یعنی نگاه اسلام به انسان به طور کلی، مورد توجه قرار داد.
  7. توجه به نسبت اخلاق با جنس sex و جنسیت gender   از دیدگاه اسلام: در مطالعات اخلاقی و نااخلاقی مربوط به زنان در عصر حاضر، بین جنس و جنسیت تمایز گذارده می شود. جنس بیشتر مربوط به بعد جسمی و مادی زن است و جنسیت مربوط به شخصیت فرهنگی و اجتماعی او. طبیعتا در بحث از اخلاق زنان نیز باید به این  تفکیک توجه کرده و مشخص شود که از نظر اسلام هر یک از جنس و جنسیت چه نسبتی با اخلاق پیدا می کنند.
  8. توجه به اصول اخلاقیِ بالادستی اسلام: در نظام اخلاقی و تربیتی اسلام برخی اصول وجود دارد که از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار است . این اصول به نوعی حالت قوانین آمره و اصول حاکم بر دیگر اصول را دارد و هم درباره زنان هم مردان صدق می کند. در هنگام تبیین نظام اخلاقی مربوط به زنان بایستی این اصول را مدنظر قرار داد. برخی از این اصول را چنین می توان برشمرد: حفظ کرامت انسان، حفظ عفت و پاکدامنی، حفظ کیان خانواده، حفظ نسل ها، مسوولیت در قبال نسل های آینده، مسوول بودن در برابر خدا، مردم و خود.
  9. توجه به زیست جهان زنان در دنیای امروز: چنانچه نظام نامه اخلاقی مربوط به زنان، به شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و فکری دنیای امروز و جایگاه زنان در این میان و همچنین نسبت این امور با اخلاق توجه نکند، دچار نوعی انتزاعی گری شده و هر چند ممکن است در عرصه نظر جذاب و جالب جلوه کند ولی در عرصه عمل با دشواری های فراوانی روبه رو خواهد شد.
  10. داشتن وسعت دید: اندیشورانی که در صدد تدوین نظام اخلاقی مربوط به زنان هستند بایستی نگرشی والا و گسترده داشته باشند. از کوتاه بینی و منطقه نگری و مانند آن دوری نمایند. ایده آل آن است که نظام نامه ای تهیه شود که بتواند نه تنها زنان ایران یا جهان اسلام را پوشش دهد بلکه فراتر از آن بتواند برای جهان غیر اسلام نیز حرف های جدی برای گفتن و زمینه های لازم برای پذیرش را داشته باشد.
  11. طراحی خط بازخورد و بازخواني مدام: نظام نامه اخلاقی ای که تدوین می شود بایستی به تعبیری «منبع باز» باشد. به این معنا که امکان این را داشته باشد که با توجه به تحولات زمانه و رشد و تغییر دیدگاه ها و پیدایش نظریه های جدید، همواره مورد خوانش های جدید قرار گیرد و از طرف دیگر خط بازخوردی داشته باشد که بتوان نقاط ضعف احتمالی آن را شناسایی کرده و برطرف نمود.
  12. بهره گیری از تجارب انسانی: هر چند نظام نامه اخلاقی ای که از آن سخن گفته می شود ناظر به اندیشه های اسلامی، و احیانا با توجه به شرایط زن در جامعه یا جوامع اسلامی است، ولی برای طراحی هر چه بهتر و کم نقص تر آن لازم است که از تجارب مثبت و منفی دیگر جوامع نیز برای درس آموزی استفاده شود. چرا که همه آدمیان از آنجا که در انسان بودن شراکت  دارند در برخی تجربه ها نیز مشترک هستند و لذا هر کدام می توانند از یکدیگر درس های لازم را فراگیرند.
  13. پرهیز از نقش گریزی و تقلید جنستی: در تدوین نظام اخلاقی مربوط به زنان بایستی از افراط وتفریط دوری نمود. از این رو لازم است اصول و معیارهای کلی تبیین شود. یکی از این اصول آن است که به زن باید به عنوان یک انسان برخوردار از استعدادها و توانایی های اخلاقی خاص خود نگاه شود. در نگرش متعادل به زن، زن همواره زن باقی می ماند و برای اثبات شایستگی ها و توانایی های خود لازم نیست خواسته یا ناخواسته به دنبال فرورفتن در نقش مردان و انکار هویت زنانه خویش باشد. به همین خاطر است که بایستی در نظام اخلاقی مربوط به زن، همه ارزش های انسانی او به طور کلی و ارزش های زنانه او به طور خاص حفظ و محترم شمرده شود. ضعف بزرگ برخی از جریان ها یا نظریه های فمینیستی مدافع حقوق زنان در غرب این بود که نقش هایی چون مادری کردن، تربیت فرزند و حفظ کیان روحی و روانی خانواده را، که زنان در آن معمولا چیره دست تر از مردان هستند، تحقیر کردند و ثمره آن مخدوش شدن مرزهای ارزشی میان مردان و زنان شد.
  14. توجه جدی به وظایف و مسوولیت ها ی اخلاقی مردان: زن و مرد هر دو در انسانیت و ارزش های کلان انسانی مشترک هستند. در عالم واقعیت نیز این دو در عرصه های فردی و اجتماعی صاحب تاثیر و نقش اند. از این رو رشد و تعالی اخلاقی هر یک از این دو، همچنین تدوین یک نظام جامع اخلاقی درباره هر کدام، بدون توجه به دیگری، کامل نیست.
  15. برخورداری از نگاه آسیب شناسانه: نظام اخلاقی مربوط به زنان بایستی عرصه های آسیب زا یا آسیب پذیر مختلفی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به اخلاق زنانه مربوط می شود را شاسایی کند. به عنوان مثال، به نقد و بررسی نگرش ها، دیدگاه ها، و پژوهش ها و تحقیق های فلسفی و اخلاقی مربوط به زنان در جهان اسلام و در بیرون از آن بپردازد. همچنین دیدگاه های اخلاقی اسلام درباره زنان را از رفتار غیراخلاقی برخی افراد جوامع اسلامی درباره زنان تفکیک نماید. این امر گر چه گاهی بسیار دشوار می نماید ولی به هر حال گریزی از آن نیست.
  16. برخورداری از نگرش بین رشته ای: شخص و شخصیت زنان نیز مثل مردان دارای ابعاد گوناگون است. با توجه به نسبت پذیری بعد اخلاقی زنان با دیگر سویه های شخصیتی شان، لازم است در تدوین نظام اخلاقی مربوط به آنان، از علوم مختلفی چون انسان شناسی، روان شناسی، جامعه شناسی، و تعلیم وتربیت نیز بهره گرفته شود.
  17. توجه به تنوع ها و تفاوت های زندگی زنانه در دنیای امروز: زنان مسلمان یا غیرمسلمانی که در دنیای امروز زندگی می کنند به فراخور محیط زندگی خود و میزان برخورداری از ارتباط با دیگر جوامع و رسانه های های ارتباط جمعی، هر یک دارای ویژگی های فرهنگی، اجتماعی، و سیاسی خاص خود هستند که طبیعتا این امر می تواند بر روی بینش، کنش و منش اخلاقی آنان تاثیر بگذارد. از این رو  در تدوین نظام اخلاقی مربوط به آنان، بایستی این گونه گونی ها نیز مورد توجه قرار گیرد.
  18. شبهه شناسی و سوال یابی: درباره نگرش اخلاقی اسلام یا عملکرد مسلمانان به زنان، در دنیای امروز پرسش ها و نقدهای گوناگونی با انگیزه های مختلف مطرح می شود. از این رو برای دفاع از نظام اخلاقی زنانه محور بایستی این نقدها و پرسش ها به خوبی شناسایی شود و اگر به جا بود پذیرفته شود و اگر نادرست بود پاسخ داده شود.
  19. توجه به اخلاق کاربردی: اجرایی شدن یک نظام اخلاقی منوط به کاربردی شدن آن است. از این رو بایستی در تدوین نظام اخلاقی مربوط به زنان یا در کنار آن، مباحث اخلاقی را به صورت کاربردی نیز مطرح کرد. موضوع هایی چون اخلاق ازدواج، اخلاق مادرانگی، اخلاق همسرداری، اخلاق معاشرت، و اخلاق کار از جمله مواردی است که می تواند از این منظر مورد توجه قرار گیرد.
  20. تبیین «حقوق» و «تکالیف» اخلاقی زنان: بحث حق و تکلیف هر چند بیشتر در نظام حقوقی اسلام مطرح است ولی می توان آن را در نظام اخلاقی اسلامی نیز مد نظر قرار داد. از این رو می توان این مطلب را تشریح کرد که از منظر اخلاق، زنان چه حقوقی دارند و چه تکلیف هایی بر عهده ایشان است. در این میدان این که حقوق نسبت به چه کسانی و تکلیف در برابر چه کسانی است باید روشن شود.
پ ن: نویسنده بعضی از مباحث مربوط به «زن و اخلاق» را در برخی از آثار خود مورد بررسی قرار داده است که چند مورد آن منتشر شده است، که از آن جمله است:

1. «چرایی و چگونگی نقد فلسفه اخلاق زنانه نگر (فمینیستی)» (دانلود)

  2. « کرامت زن در اسلام و غرب: مورد پژوهی تطبیقی امام خمینی و فمینیسم» (دانلود)

 3. «زنان و جنبش های نوپدید دینی: بررسی مقاله زنان در جنبش های دینی نوپدید، نوشته الیزابت پاتیک» (دانلود)